De laatste week, het was een rare week, we hadden wat feestjes gepland, maar dat ging niet helemaal door, maar toch was het een heerlijke week, met alweer lekker weer!
Donderdagochtend kwam de man van het autoverhuurbedrijf weer keurig op tijd, precies om acht uur en er stond al een oranje (!) Fiat voor ons klaar. Gaaf autootje, ze hebben hem zelf weer moeten huren ergens en het werd vijf euro duurder, nou best, hij was al zo goedkoop! Omdat er overal stakingen zijn, zouden we problemen kunnen krijgen met tanken. Er is geen benzine meer, het verhuurbedrijf had zelf wel een tank, dus daar konden we in nood terecht, anders hoefden we niet af te tanken, konden we gewoon bijbetalen. De tank zat vol, dus we zouden best een eind komen, we zouden wel zien.
Ik had (uiteraard) weer een leuke route uitgestippeld, nadat we uitgebreid boodschappen hadden gedaan bij de Lidl en de Spar, vertrokken we om via het binnenland (Eleoussa, Embonas) naar Ancient Kamiros te rijden, een opgravingsterrein wat erg mooi is en ook voor de kinderen zou het volgens mij bijzonder zijn, omdat de “huizen” nog zo goed zichtbaar zijn, je loopt echt door een straat. Van bovenaf heb je een prachtig uitzicht! We zijn er een aardig tijdje zoet geweest en de kinderen vonden het inderdaad prachtig.
Hierna reden we door naar Ayios Soulas, de afgelopen twee jaren probeerden we om er tijdens de patronaatsfeesten te zijn, want dat is groot feest daar en het leukste leek me de “ezelrennen”, maar ook dit jaar……waren ze alleen nog maar druk bezig met voorbereidingen, ik kan ook nergens vinden wanneer het precies moet zijn, het is namelijk twee dagen lang feest en ik las ergens dat de ezelrennen ’s middags zijn, maar in elk geval dus niet op de eerste dag……daar stonden we dan, kinderen snapten er niks van, waar zijn de ezels nou? Sja…kuch….sorry…..hihihi
We besloten om dan maar iets anders te gaan doen, ik stelde voor om naar Filerimos te gaan, dat was eigenlijk wel heel leuk! De kinderen konden op de “kruisweg” een aantal beeltenissen van Jezus bekijken en omdat ze naar een katholieke school gaan, konden ze er al aardig wat in herkennen en over vertellen. Het grote kruis aan het einde zijn we niet ingeklommen, heb ik twee jaar geleden gedaan, maar is (nog) niet iets voor de kinderen vind ik.
Toen het kloostercomplex op, ja….. het blijft echt prachtig! Helaas waren de kinderen het gauw zat en Dafni moest plassen, dus snel weer terug, maar er was helemaal geen wc….. ach, dan maar in de bosjes hihi. Het was een beetje een rare dag zo, niet helemaal wat we er van voorgesteld hadden, en dat zou de hele week zo blijven….
Hierna reden we naar Kremasti, om daar lekker wat te gaan drinken in hotel Maritime, waar we de afgelopen jaren verbleven, was ontzettend leuk om het personeel weer te zien! De kamerdames vonden het geweldig en ze waren nog steeds helemaal verliefd op Dymion hihi… tijdje bij het zwembad gezeten, het was wel errug stilletjes, de zwembadbar was helaas niet open, jammer. Ook zijn we Yorgos misgelopen, ook jammer. Verder was er dus geen klap te doen en was het ongezellig, toen zijn we lekker weer naar Marianna gegaan, mijn “vaste” scrapwinkel. Wat is zij toch altijd lief, ze is de zus van Yorgos, echt een lieverd! Paar witte Poscapennen gekocht en nog wat tattoo’s voor de kids en toen zijn we teruggelopen naar Maritime, Yorgos zagen we nog steeds niet…toen zijn we maar met de auto naar het pleintje gereden en hebben we daar in “ons” tentje kontosouvli gegeten, de kids kregen een pita gyros, lekker weer hoor!!! Maar ook op het pleintje was het stilletjes, al waren we wel aan de vroege kant.
De kinderen waren moe en we gingen via een snelle route lekker terug naar huis. Jammer van de ezels, dat moet ik toch eens uitvinden! Het leuke is, dat we gisteravond tv zaten te kijken en toen kwam er een verslag van de feesten bij Ayios Soulas! Maar geen ezels, wel veel dansen, maar tis wel groots!!!
Vrijdag hadden we ook nog het autootje, de tank was maar een kwart leeggeraakt gisteren, dus geen problemen. Wel stond er regelmatig een file als er eens een tankstation open was, maar meestal was alles potdicht en stonden de auto’s schots en scheef geparkeerd op het terrein van de tankstations. Ook langs de kant van de weg stonden regelmatig auto’s stil….
Ik zou vandaag lekker alleen op pad gaan, de kinderen en Richard waren mijn ooh’s en aah’s een beetje zat en ik wilde nog zoveel zien! Dymion wilde graag met mij mee, nou vooruit dan maar, eigenlijk wel gezellig! Het was een geweldige dag! Eerste stop Archangelos, we zijn er vorig jaar hopeloos verdwaald en zaten bijna vast in zo’n ministeegje, maar ik had op onze nieuwe kaart gezien, dat je via Stegna beach achter het kasteel kon komen, zonder door het dorp zelf te hoeven, dat was het idee. En het klopte en we vonden het! Toch wat straatjes door, maar niet zo heel ernstig en gewoon ergens geparkeerd, de rest gelopen, was niet meer zo ver. Erg gaaf, Dymion vond het alleen jammer dat het ingestort was. Hij was natuurlijk al meegeweest met Richard, naar de stad, het Grootmeesterspaleis, da’s helemaal heel, en ingericht enzo, ja dan is dit wel heel wat anders. Toch vond hij het wel heel gaaf en voelde hij zich best een echte ridder!
Hierna reden we naar Haraki, naar Agia Agathi beach, dat heet zo, omdat er een klein grotkerkje bij het strand is. Vorig jaar stonden we ook in Haraki, aan het strand…ik zoeken…geen kerkje, bleek achteraf het verkeerde strand te zijn (blond ja!). Nu gauw gevonden en wat een prachtig strand, echt goudgeel zand, dit is echt een strand voor ons! Klein, gezellig en met zo’n koddig rotskerkje! We hebben er drie kaarsjes aangestoken voor de thuisblijvers.
Het Pheraklos kasteel staat aan de andere kant van dit strand hoog bovenop een berg, stond ook op mijn verlanglijstje. Was geen parkeerplaats bij, dus auto maar gewoon aan de kant van de weg gezet en begonnen aan de klim. Het was een behoorlijke klim en ook niet echt een pad, maar Dymion had er geen problemen mee, sprong als een steenbokje over de rotsblokken en ik er achteraan…pffffff. Eenmaal boven vonden we geen ingang, eind om het kasteel heen gelopen, maar niks, en ja, ook dit kasteel was ingestort, Dymion vond dat echt niet leuk! Ik besloot om niet dezelfde weg terug te klauteren, maar via een soort van pad de andere kant van de berg af te wandelen, door het dorpje en dan via een pad (had ik van bovenaf gezien) door het veld weer terug naar de auto. Het was een echte rondwandeling (compleet met rode stippen hier en daar) maar hij stond niet in mijn mooie niewe wandelboekje, leuke aanvulling, zal ze eens mailen! Dymion vond onderweg een mooie stok, nu is ie de trotse eigenaar van een wandelstok!
We reden door naar Lardos, daar hebben we lekker wat gedronken op een terrasje. Ook even de fontein bekeken, die is gebouwd door de italianen (hebben toch mooie dingen op het eiland achtergelaten, hoor!). Even in de supermarkt wat koud drinken gekocht en wat broodjes en toen weer op pad, richting Laerma en vandaar door naar Moni Tharri, een klooster met een zeer gelovige gemeenschap. Dat blijft me verbazen, dat mensen zo fundamentalistisch kunnen zijn, ze hebben zelfs een eigen radiozender en verwelkomen mensen die terug willen keren naar de “echte” kerk…brrr… maar het complex is prachtig en de rit ernaartoe ook, door de verbrande bossen, wat een akelig gezicht!
Terug via de weg langs Lindos, weer eens wat anders! Niet naar boven geweest hoor, veel te druk. Eigenlijk wilde ik nog naar Asklipios, ook een kasteel bekijken, maar toen Dymion vroeg of dat kasteel ook was ingestort en ik dat moest toegeven, wilde hij er niks van weten (oh ja, daarom wilde ik alleen gaan haha). Lekker rustig doorgereden op zoek naar de afslag naar Masari, dat staat niet aangegeven, wist ik al en na twee verkeerde afslagen, de eerste kwam uit op een wooncomplex met nieuwbouwwoningen, het tweede bij een betonfabriek, had ik uiteindelijk de goeie te pakken! Wat een heerlijke rit! Het is zo’n mooie omgeving hier, veel geiten en hoe dichter je bij Malona komt, zie je de olijfbomen plaatsmaken voor fruitbomen. Ik wilde in het dal van de Makkaris wandelen, ten eerste omdat het mooi is en ten tweede omdat je er houtskoolbranders aan het werk zou kunnen zien, of in elk geval de gaten waar ze houtskool branden, maar het was warm en ik zag sowieso geen rookpluimen, dus dat blijft maar gewoon op mijn lijstje staan. Misschien doen ze dat ook wel helemaal niet in de zomer, zou ik ook eens moeten uitzoeken…
In Malona even een fotostop, staat ook gewoon midden op de weg een verkeerslicht, slaat nergens op! Wel grappig…. Mooi dorpje, heb er ook vaak naar lege pandjes gekeken via de internetmakelaars….
Er zou ook ergens een watermolen moeten zijn even na Malona en natuurlijk vond ik die niet, denk wel dat ik weet hoe je er komt, maar het is een wandeling en we hadden allebei niet veel puf meer, ik weet in elk geval waar ik volgend jaar ga wandelen (met Dymion en zijn wandelstok hihi), want wat is het daar moooooi!
Toen even kijken in Kolymbia, de eucalyptuslaan uitrijden, misschien even natte voetjes scoren bij het strand, maar toen ik de auto stopte….sliep Dymion. Nou ja, vooruit, dan maar lekker naar huis. Ik ben dit keer door Afandou zelf gereden, eigenlijk nog makkelijker, hoef je niet helemaal langs het strand, dat deden we, omdat de grote weg helemaal is opgebroken en steenslag is, dit was nog veel sneller, althans, dat had het kunnen zijn als we niet vanaf het centrum van het dorpje achter het treintje aanzaten, die rijdt naar het strand en stopt ook bij ons “huis”, stom dat we dat nou nog helemaal niet gedaan hebben. Je ziet het, ons verlanglijstje is nog lang!
We waren een uurtje vroeger thuis dan gepland, ja we hadden een kasteel overgeslagen haha. Ik kon bijna meteen de keuken in, want we aten inktvisjes, lekker!!!!!! Ik wilde ze vullen, maar ze waren een maatje kleiner dan ik dacht, dus maar een ovenschotel van gemaakt. De auto werd ’s avonds weer keurig opgehaald, tank was half leeg en we hebben dus gewoon wat betaald voor benzine, het was weer super! Ook een aanrader dus, Epsilon!
Paar dagen relaxen, hadden we wel verdiend, dus zwembadje!!!! Het is hier toch super, zo’n enorme tuin, kipje om te verzorgen, huiskatje en een zwembad op een paar stappen van hier met alles erop en eraan!
Richard is inmiddels helemaal blij met zijn frappemixer en zit elke dag te genieten!
Op maandag kregen we nieuwe buren. Smijten continu met de buitendeur, zwaar irritant! Toen we ’s avonds zaten te eten, gooiden ze Dikootje met stoel en al omver, ze houden niet van katten. Sja….zit je in Griekenland goed haha…
Toen ik dinsdagochtend naar het zwembad wilde lopen, hield de “tuinman” (eigenaar van het complex) me tegen met de vraag of ik Dikootje wilde pakken, want “she causes trouble with the neighbours”. Wat? Eerder andersom zou ik zo zeggen, het zat me niet lekker, kun je in een eerder blogje ook uitgebreid over lezen. De tuinman zei ’s avonds: “zullen we het maar morgen doen?”, toen hij Phaidra zag huilen met Dikootje in haar armen. Fijn plan…..wat een rare dag bah!
We zouden ’s middags een lammetje gaan grillen, feestje bouwen, ik had er helemaal zin in, maar het ging helaas niet door, ook geen feestje, ook geen visite. Wat een domper, had me er wel echt op verheugd, maar goed, we hebben een verlanglijstje en dit staat er dus ook nog op! We hebben de rest van de avond maar veel foto’s van de kat gemaakt en veel gekroeld, want woensdagochtend vroeg zou ze weg moeten.
Woensdagochtend, geen “tuinman” te zien, dus we gingen lekker naar het zwembad, we gaan er natuurlijk niet op wachten! Toen we terugkwamen ook nog geen buurman. We zouden in de namiddag visite krijgen van Wilma en Christie en daar hadden we echt helemaal zin in, ik was bezig met een taart, dat had ik al een hele tijd geleden beloofd, maar dat viel echt niet mee in die hitte! In de keuken is het een graad of 33! Even na lunchtijd was Wilma er al, Christie moest helaas werken. Sjips, taart was nog niet af, gauw samen met de kids nog wat van maken, terwijl Richard een frappe voor Wilma draait, hihi…. Taart was lekker, maar niet mooi, echt afgeraffeld, mja, gauw het mes erin maar! We hadden voor ’s avonds niks gepland wat eten betreft, we wisten niet tot hoe laat de dames zouden blijven, maar uiteindelijk hadden we dus de hele middag “vrij”. Phaidra wilde zo graag nog pita gyros eten en we wilden eigenlijk naar het centrum lopen om daar te eten, maar niemand had meer puf, en iedereen wilde zo dicht mogelijk in de buurt van Dikootje blijven, want de “tuinman” had zich nog niet laten zien. Maar we hadden het nog niet gedacht, of daar was hij, met doos…. het was natuurlijk een vreselijk gevecht om zo’n beestje in een doos te krijgen en die dan ook nog fatsoenlijk dicht te krijgen, maar na maar 1 ontsnapping lukte het toch. Drama! Dikke, dikke tranen bij Phaidra, wat een ellendig einde van deze heerlijke vakantie zeg.
Ze heeft zelfs niet veel gegeten van haar pita gyros, die we uiteindelijk maar lekker hebben laten bezorgen! Dymion en Dafni sliepen, en werden wel heel even wakker, maar wilden niks eten, alleen drinken, ze zijn volgens mij aan vakantie toe hahahaha…..
Ik heb de rest van de avond tassen en koffers ingepakt en vooral veel gesopt. Nu alleen nog 1 badkamer en het beddengoed afhalen en dan worden straks naar het vliegveld gebracht. Volgend jaar plannen we sowieso maar geen feestjes in de laatste week, want het is zo jammer als het niet door kan gaan, maar dat we volgend jaar weer vier weken gaan….ja…als het kan en mag, dan zeker!!!!!!! En met een beetje mazzel zitten we dan ook weer hier in deze heerlijke tuin! We willen allemaal echt nog niet naar huis, zouden het liefst gewoon blijven, mja….kan niet he.
taartenkunst.nl 