The (making of) the weddingcake…

Oftewel….mijn eerste echte bruidstaart maar engels klinkt lekkerder natuurlijk 😉 Ik heb niet echt foto’s gemaakt van het hele proces, maar ik vind het wel leuk om jullie de schetsen te laten zien. Het was een ontzettende zenuwenklus, maar ik ben zelf wel tevreden met het resultaat. Ik hoop natuurlijk dat het bruidspaar dat ook is, gisteravond heb ik deze taart bezorgd bij de ceremoniemeester en vandaag is de grote dag. Spannend hoor.

De bruid had wel een paar specifieke ideeën, maar verder heeft ze me toch ook wel heel vrij gelaten, en dat is eigenlijk ook erg moeilijk! Het moest in elk geval een taart worden voor 27 personen. Drie lagen (en dat is best veel voor “maar” 27 personen), strepen, barok, donkerblauw, wit en zilver en gevuld met swiss meringue botercreme. Nou is dat wel heel lekker, maar om er echt de hele taart mee te vullen leek me wat zwaar, dus heb ik voorgesteld om er ook vlaaivulling en jam in te doen. Toen de mannen op de achtergrond iets over rozijnen riepen, kwam er ook nog een chipolatavulling bij, errug lekker!

De onderste taart is gevuld met: eerste laag kersenvlaaivulling en tweede laag met streepje jam en swiss meringue creme. De middelste taart: eerste laag kersenvlaaivulling, tweede laag streepje jam en chipolatapudding, derde laag streepje jam en chipolatapudding. De bovenste taart is alleen gevuld met een aantal lagen met streepjes jam/swiss meringue creme.

Ze wilde er geen poppetjes op en ook geen namen, maar toen ik voorstelde om er dan initialen op te doen, vond ze dat wel een goed idee. “En kijk verder maar hoor…” Oef……

Ik ben natuurlijk een beetje gaan googlen voor inspiratie en ik kwam me toch bij een mooie site uit….mijn nieuwe favoriete taartenbakster!!!! www.MargaretBraun.com , helemaal mijn stijl!!!!!

Ik heb eerst allerlei schetsen gemaakt van de initialen….ik kwam uiteindelijk op dit uit:

Het gepuzzel om de maten was ook nog lastig hoor, uiteindelijk is het 24/18/10 geworden en dan elke taart wat hoger dan “normaal”.

Ja….het bakken zelf was natuurlijk eenvoudig, maar de buitenkant was natuurlijk nog iets om over na te denken. De strepen wist ik al gauw, daar wilde ik “barokke” kronkels tussen zetten….nu nog op zoek naar een mooie kronkel, tekenen, tekenen en tekenen…. en opeens was hij daar, de taart zoals ie moest worden….

Het vullen, bekleden en stapelen was op zich geen grote klus, maar het afwerken! Ja dat natuurlijk wel, ik had grijze royal icing gemaakt met vanillesmaak en het spuitwerk op zich ging prima, ik had de barokke motiefje met speldenprikjes op het fondant overgebracht en de rest op het gevoel met de tekeningen erbij. 

Het verven is altijd een lastige klus, ik heb de buitendeur maar opengezet en heb dus in de kou zitten werken….helaas toch een paar keer ernaast, daar baal ik wel van, maar ik zag dat zelfs bij Margaret Braun ook foutjes op de taart zitten. Neemt niet weg dat ik het toch jammer vind. Na twee uur verven met een ieniemini penseeltje was alles zilverkleurig. Mijn vingers waren stijf van de kramp en de kou! Maar goed….. ’s avonds nog de laatste finishing touches, parelmoerglimmer op wat laatste accenten en uiteindelijk de roos erop en inpakken. Ik heb twee dozen gebruikt, althans, twee deksels en twee bodems. Een deksel gebuikt als bodem, twee bodems als zijkanten en toen weer een deksel als…deksel. Extra rand bakpapier in de doos en toen op weg om hem weg te brengen. De ceremoniemeester vond hem gelukkig mooi en zei dat de bruid daar echt heel erg blij van zal worden. En dat hoop ik ook….